Καμμένο ανέκδοτο – Ο δρόμος
Καμμένο ανέκδοτο – Ο δρόμος
Ένας περαστικός ρωτάει ένα αγοράκι :
– Που πηγαίνει αυτός ο δρόμος παιδί μου;
Ένας περαστικός ρωτάει ένα αγοράκι :
– Που πηγαίνει αυτός ο δρόμος παιδί μου;
Μπαίνει ένας τύπος μέσα σε ένα μπαρ και λέει στο μπάρμαν :
Είναι μεσάνυχτα και ο επιστάτης του νεκροταφείου ετοιμάζεται να φύγει, όταν ακούει ένα τικ-τικ-τικ να βγαίνει από κάποιον τάφο.
Ρωτάει ο μικρός Γιωργάκης τη μητέρα του:
– Μαμά υπάρχουν φαντάσματα;
– Όχι παιδί μου,ποιος χαζός στα λεει αυτά;
Λέει ένας γκαλερίστας σε ένα ζωγράφο :
– Σου έχω καλά και κακά νέα!
Μια φορά και έναν καιρό, σε μια μαύρη χώρα, ζούσε ένας μαύρος άνθρωπος που είχε ένα μαύρο σπίτι, μια μαύρη κόρη και μια μάυρη νταντά.
Μια μαύρη μέρα η μαύρη νταντά λέει στον μαύρο άνθρωπο:
– Η μαύρη κόρη σου δεν θέλει να φάει! Κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό.
Ένας πολιτικός πεθαίνει ξαφνικά και συναντά τον Άγιο Πέτρο έξω από τις πύλες του παραδείσου.
– Γιατρέ μου, το παιδί ξυπνάει στις τρεις τα χαράματα και δεν ξανακοιμάται, τι να τον κάνουμε;