Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
Καμμένα ανέκδοτα η μεγαλύτερη συλλογή!
Μπαίνει στο εστιατόριο ο κύριος και ξεχνάει να κλείσει την πόρτα.
Πηγαίνοντας σε ένα τραπέζι για να κάτσει του λέει ένας πελάτης :
Συγνώμη κύριε. Μπορείτε να κλείσετε την πόρτα γιατί κάνει πολύ κρύο έξω;
Γυρίζει ο κύριος, κλείνει την πόρτα και καθώς περνά πάλι μπροστά από τον πελάτη του λέει :
–Και τώρα που έκλεισα την πόρτα νομίζεις ότι κάνει λιγότερο κρύο έξω;
-Πέρασε η ώρα.
–Ήθελε τίποτα;
Λέει ένας γκαλερίστας σε ένα ζωγράφο :
-Σου έχω καλά και κακά νέα!
Τα καλά νέα είναι ότι ήρθε κάποιος κύριος και ρώτησε εάν οι πίνακες αποκτούν μεγαλύτερη αξία μετά το θάνατο του καλλιτέχνη.
Εγώ του απάντησα οτί σχεδόν πάντα έτσι γίνεται. Έπειτα αφού έριξε μια ματιά, αγόρασε όλους τους πινακές σου!
Αυτά είναι υπέροχα νέα! λέει ο ζωγράφος, τα άσχημα νέα τότε ποιά είναι;
–Ο κύριος που αγόρασε τους πίνακες ήταν ο γιατρός σου.
-Μωρό μου θα μου πάρεις καινούργιο υπολογιστή;
-Και ο άλλος που έχεις;
–Ο άλλος είπε θα μου πάρει τάμπλετ.
– Τοτέ τι έμαθες τόσο καιρό που πηγαίνες σχολείο;
– Τον δρόμο.
-Συγνώμη αφεντικό αλλά έχεις δύο μήνες να με πληρώσεις.
–Δεκτή η συγγνώμη σου.
-Σου άρεσε μωρό μου;
-Ναι πολύ.
-Θέλεις να το ξανακάνουμε;
-Ναι πολύ.
-Σε έχει κάνει άλλος να νοιώσεις έτσι;
-Ναι πολλοί.
- Μάλλον πρέπει να χάλασε η ζυγαριά! Ανέβηκα πάνω να ζυγιστώ και μου δείχνει το ύψος μου.
- Εγώ πηγαίνω με γυναίκες. Αυτές δεν έρχονται.
- Καρδιές δεν ξέρω. Τοστ καίω σίγουρα!
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
-Le bam! Le boum!
-Μα, τι γλώσσα είναι αυτή που μιλάς;
–Βεγ-γαλλικά.
-Ένα δίκλινο δωμάτιο θα ήθελα παρακαλώ.
-Μα είστε τέσσερις!
–Οι δύο κοιμούνται όρθιοι.
-Έχετε βιβλία για γυναίκες;
–Όχι τώρα έχω πονοκέφαλο.
Είναι ένας άντρας ο οποίος βλέπει κάθε βράδυ στον ύπνο του ένα όνειρο με δέκα άλογα να τρέχουν.
Σκέφτεται ότι σίγουρα αυτό είναι σημάδι.
Παίρνει λοιπόν όλες του τις καταθέσεις και αποφασίζει να κατέβει στην Αθήνα.
Παίρνει τηλέφωνο να κλείσει εισιτήριο για το τρένο. Του δίνουν εισιτήριο για το τρένο που φεύγει στις δέκα, στο δέκατο βαγόνι στη δέκατη θέση.
Φτάνει στην Αθήνα, παίρνει το δέκατο ταξί που πέρασε από μπροστά του και πηγαίνει σε ένα ξενοδοχείο.
Το ξενοδοχείο λεγότανε ”ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΛΟ”.
Κλείνει δωμάτιο στο δέκατο όροφο, στο δέκατο δωμάτιο.
Πηγαίνει λοιπόν το άλλο πρωί στις δέκα στον ιππόδρομο και ποντάρει όλα του τα χρήματα στην δέκατη ιπποδρομία και στο άλογο που έτρεχε στον δέκατο διάδρομο.
Ξεκινάει λοιπόν η ιπποδρομία και το άλογο που πόνταρε βγήκε δέκατο.
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
-Σου αρέσει να είσαι από πάνω ή από κάτω στο κρεβάτι;
–Γιατί, κουκέτες έχεις;
-Ευτυχία γύρνα πίσω!
-Όχι!
-Βρε Ευτυχία, γύρνα και θα σου δώσω 50 ευρώ!
-Όχι σου είπα!
-Βρε Ευτυχία γύρνα και θα σου δώσω 200 ευρώ!
-Είπα όχι!
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;
”Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία”.
Ένας περαστικός ρωτάει ένα αγοράκι :
-Που πηγαίνει αυτός ο δρόμος παιδί μου;
-Πουθενά κύριε. Απαντάει το παιδάκι.
-Πως πουθενά; Κάπου πρέπει να πηγαίνει.
–Σίγουρα δεν πάει πουθενά αυτός ο δρόμος, επειδή κάθε μέρα που περνάω εδώ τον βρίσκω!
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
-Με είπε χοντρή.
-Και εσύ τι έκανες;
–Τον έφαγα.
Ήταν ένας Μεξικανός τεμπέλης ο οποίος κάθεται σε ένα παγκάκι και λιάζεται. Τον βλέπει ένας σκηνοθέτης ο οποίος έψαχνε να βρει έναν τεμπέλη για την ταινία του και του λέει :
-Φίλε μου γυρίζω μια ταινία και σου έχω τον τέλειο ρόλο! Εσύ το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κουνήσεις λίγο το χέρι σου για να διώξεις μια μύγα που θα σε ενοχλεί!
Του λέει λοιπόν ο Μεξικανός :
–Ρε φίλε εσύ δεν θέλεις ηθοποιό, θέλεις κασκαντέρ!
-Knock knock.
-Who’s there?
-Andy.
-Andy who?
-Αϊντιμάλε τσικουλάτα τσίκι τα τσίκι τσίκι τσίκι τα!
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
Ρωτάει η δασκάλα τον μικρό Κωστάκη :
-Ξέρεις παιδί μου, ποιοι ήταν οι Κύκλωπες;
-Αυτοί που έγραψαν την εγ-κυκλοπαίδεια κυρία!
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
-Φίλε παίζεις τάβλι;
-Ναι.
–Θα μας παίξεις κάτι;
-Πέρασα στο παιδαγωγικό, εσύ;
-Ιατρική.
–Σε συμπάθησα, μακάρι να δουλέψουμε στην ίδια καφετέρια.
- Δείξε μου τις φίλες σου να σου πω ποιές θέλω..
- Αν η ζωή είναι σαν τη χωριάτικη σαλάτα, προσπάθησε να μην είσαι ο παπάρας!
- Επιτέλους βρήκα να παρκάρω. Μένει να μάθω σε ποια πόλη είμαι..
-Ποιανής είναι αυτή η ξανθιά τρίχα στο σακάκι σου;
-Δικιά σου μωρό μου.
-Μα εγώ δεν έχω μακριά μαλλιά!
–Ε θα την έχω πολύ καιρό και μάκρυνε.
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
-Τι ώρα είναι;
-Δύο και τέταρτο.
-Πω πω, πότε πήγε δύο;
–Πριν ένα τέταρτο.
-Γειά σας! Ψάχνω ένα βιβλίο αλλά δεν θυμάμαι ακριβώς τον τίτλο. Γουλιέλμος..κάτι.
-Τέλος.
–Κρίμα, θα πάω να δω σε κάποιο άλλο βιβλιοπωλείο μήπως και το έχουν.
-Τι ωραίο σκυλάκι! Πως το φωνάζετε;
-Στοπ.
-Στοπ; Γιατί;
-Επειδή είναι διασταύρωση.
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
Πως λέγεται ο νταλκαδιάρης σούπερ ήρωας;
Ωχαμάνα-Man.
–Πόσο είσαι;
-26.
-Τα ‘χεις κλεισμένα;
–Όχι, λέω να τα αφήσω ανοιχτά για κάποιο διάστημα.
-Δεσποινίς να σε πληρώσω;
-Ναι, τι έχετε;
–Είμαι λιγάκι κρυωμένος.
Μια φορά ονειρεύτηκα πως οδηγούσα ανάποδα.
Ξύπνησα από την τρομάρα μου και ευτυχώς είδα πως οδηγούσα κανονικά!
-Έλα ο Θάνος είμαι!
-Από το πανεπιστήμιο;
–Όχι, από το Θανάσης.
Είχε ο Γιάννης ένα παλιό Fiat Panda το οποίο είχε εξακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα και όλο του χάλαγε.
Το δίνει για απόσυρση και παίρνει ένα καινούριο αμάξι.
Γνωρίζει και μια κοπέλα και την πήγαινε βόλτες. Όλοι του οι φίλοι τον είχαν συνηθίσει με το παλιό αμάξι και του έλεγαν :
– Που είναι το Fiat ρε Γιαννη;
Κάποια στιγμή τον ρωτάει και η κοπέλα για το παλιό αμάξι του.
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;
”Τι είχες Γιάννη; Τι είχα; Panda.”
Μπαίνει ένα άλογο μέσα σε ένα μπαρ.
Κοιτάζει δεξιά, βλέπει δύο σκύλους.
Κοιτάζει αριστερά, βλέπει μια γάτα παρέα με μια χελώνα.
Κοιτάζει πίσω, βλέπει 2 κατσίκες.
Πάει στον μπαρμαν και ζητάει μία μπύρα.
-Πόσο κάνει, λέει το άλογο.
-20 ευρώ αποκρίνεται ο μπάρμαν.
–20 ευρώ για μια μπύρα; Με τέτοιες τιμές πώς να πατήσει άνθρωπος εδώ μέσα;
Ο Νίκος τα είχε εδώ και τρία χρόνια με μια όμορφη κοπέλα που την έλεγαν Μαρία, και δεν είχε επιδιώξει ποτέ να το κάνει μαζί της.
Μια μέρα λοιπόν αρχίζει να τη χαϊδεύει, της βγάζει τα ρούχα, άλλα λίγο πριν έρθει σε επαφή μαζί της αυτή του ζητάει συγγνώμη λέγοντάς του ότι θα το έκανε μόνο μετά το γάμο, όμως από τη στιγμή που θα ήταν παντρεμένοι θα έκανε τα πάντα μαζί του…ακόμα και το μικρό πράσινο κύκλο.
Σε πλήρη σύγχυση ο Νίκος, τηλεφωνεί σε μια παλιά φίλη του την Ελένη με την οποία είχε πάρε δώσε παλιά.
Πηγαίνει στο διαμέρισμα της και της ζητάει να του κάνει «το μικρό πράσινο κύκλο».
Η Ελένη κατατρομαγμένη, αρχίζει να φωνάζει πως είναι κυρία και ότι δεν θα της περνούσε ποτέ από το μυαλό να ξεπέσει τόσο και του λέει να φύγει αμέσως από το σπίτι της και να την ξεχάσει μια για πάντα.
Ακόμα πιο μπερδεμένος, ο Νίκος αποφασίζει να πάει σε ένα στούντιο.
Διαλέγει μια κοπέλα, πηγαίνει στο δωμάτιο μαζί της και την ρωτάει αν κάνει τα πάντα.
Εκείνη απαντάει ότι τα κάνει όλα χωρίς αναστολές.
Ο Νίκος λοιπόν της ζητάει να κάνει το «μικρό πράσινο κύκλο».
Η κοπέλα του απαντάει ότι το επάγγελμα της μπορεί να είναι ξεπεσμένο, ωστόσο αυτή είναι μια γυναίκα αξιοσέβαστη και αρχίζει να τον χαστουκίζει. Η υπεύθυνη ακούγοντας τον πανικό που γινόταν στο δωμάτιο, ανοίγει την πόρτα και ρωτάει τι συμβαίνει.
Ο Νίκος της εξηγεί ότι το μόνο που είχε ζητήσει από την κοπέλα ήταν να κάνει το μικρό πράσινο κύκλο μαζί του. Με το που το ακούει αυτό η υπεύθυνη, τον πετάει έξω από το στούντιο και του λέει να μην τολμήσει να ξαναπατήσει το πόδι του εκεί μέσα.
Ο Νίκος στα όρια της τρέλας βρίσκει τη Μαρία και της ζητάει να παντρευτούν τώρα και να κάνουν αμέσως το «μικρό πράσινο κύκλο».
Η Μαρία δέχεται και τρισευτυχισμένη του υπόσχεται ότι θα έκαναν το «μικρό πράσινο κύκλο» όσες φορές ήθελε.
Παντρεύονται και φεύγουν για μήνα του μέλιτος. Ο Νίκος κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα και θέλει να διακόψει το ταξίδι για να κάνει αυτό το «μικρό πράσινο κύκλο». Χαμένος όπως ήταν λοιπόν μες στις σκέψεις του, αποσπάται η προσοχή του από το δρόμο και ρίχνει το αυτοκίνητο πάνω σε ένα δέντρο.
Η Μαρία σκοτώνεται…
Ο Νίκος λοιπόν ποτέ του δεν έμαθε τι είναι αυτός «ο μικρός πράσινος κύκλος».
Είναι ένας ληστής και προσπαθεί να ληστέψει μια γριούλα.
Ξαφνικά εμφανίζεται ένας Power Ranger και την σώζει.
Η γιαγιούλα του λέει τότε :
-Σε ευχαριστώ παιδάκι μου! Ποιός είσαι εσύ;
-Ο Power Ranger γιαγιά.
-Ποιός Power Ranger;
–Ο μπλε.
-Είμαι νίντζα!
-Σιγά μην είσαι.
-Το είδες αυτό που έκανα;
-Τι έκανες;
–Βλέπεις;
-Το κρασί μου κάνει άσχημο κεφάλι.
-Από τη φάτσα σου φαίνεται ότι μάλλον πρέπει να πίνεις πολύ…
-Τι έγινε Ελενίτσα; Καληνύχτα δεν έχει; Τι είμαι εγώ κάνας τυχαίος;
-Η Γιώτα είμαι.
-Τι έγινε Γιώτα; Δεν μας συμφέρει και αλλάζουμε θέμα;
-Ρε συ Νίκο έχουμε παχύνει πολύ, δεν πάμε για καμιά μπαλίτσα;
-Ναι αμέ πάμε! Εγώ θα πάρω δύο, μια σοκολάτα, μια μπανάνα.
Συγγνώμη κύριε τροχονόμε, μπορώ να παρκάρω εδώ ;
-Όχι κύριε, δεν βλέπετε πως απαγορεύεται;
-Και όλοι οι άλλοι πως παρκάρουν ;
-Αυτοί δεν ρωτάνε.
-Μωράκι μου σου αρέσει εδώ;
-Αχ ναι αγάπη μου, είναι πάρα πολύ ωραία!
-Εντάξει τότε! Θα περάσω να σε πάρω σε κανένα πεντάωρο.
Πως βγαίνει ένας μαθηματικός από τη φυλακή;
Έστω ότι υπάρχει μια πόρτα…
-Αν ήταν να διαλέξεις μεταξύ χρημάτων και γνώσης, τι θα διάλεγες;
-Τα χρήματα.
-Εγώ θα διάλεγα τη γνώση.
-Ο καθένας διαλέγει αυτό που του λείπει.
-Βρε γυναίκα ο γιός μας θέλει λέει να γίνει DJ. Δουλειά είναι αυτή;
-Άστον να πάει στα κομμάτια!
-Βρε καλώς τον κομπλεξικό.
-Κύριε είστε σίγουρα ψυχολόγος;
Είναι μεσάνυχτα και ο επιστάτης του νεκροταφείου ετοιμάζεται να φύγει, όταν ακούει ένα τικ-τικ-τικ να βγαίνει από κάποιον τάφο.
Πηγαίνει φοβισμένος πιο κοντά να δει και διακρίνει έναν τύπο που σκαλίζει κάτι πάνω σε μια ταφόπλακα.
-Να πάρει άνθρωπέ μου, με κοψοχόλιασες! του λέει ο επιστάτης.
-Συγγνώμη, λέει ο τύπος, όμως αυτοί οι χαζοί έγραψαν το όνομα μου λάθος!
-Παρθένο ελαιόλαδο έχετε;
-Όχι, το τελευταίο μας το γ#μησαν χθες.
Μπαίνει ένας τύπος μέσα σε ένα μπαρ και λέει στο μπάρμαν :
-Βάλε μου δύο ουίσκι. Ένα για εμένα και ένα για το φίλο μου.
Έπειτα με μία κίνηση βγάζει από τη τσέπη του ένα μικρό ανθρωπάκι.
Ο μπάρμαν το κοιτάει και του λεέι έκπληκτος :
-Και μπορεί να πιεί ολόκληρο ουίσκι; Μήπως μιλάει κιόλας;
–Βέβαιως και μπορεί να πιεί. Πριν προσβάλει εκείνο τον μάγο γιατρό στην Αφρική, μπορούσε και να μιλήσει!
Καμμένα ανέκδοτα
Μικρός έριχνα τα παιχνίδια στο νερό να δω ποιά θα βουλιάξουν και ποιά όχι.
Έπαιζα επιplaymobil.
Όσο πιο βαρυσήμαντες δηλώσεις κάνεις,
τόσο πιο βαρυσήμαντες δηλώσεις, καλό είναι να μην κάνεις.
Η δασκάλα του Κωστάκη στέλνει ένα σημείωμα στη μητέρα του :
“Ο γιος σας φαίνεται πως είναι ένα ιδιαίτερα έξυπνο και ικανό άτομο, αλλά σπαταλάει τον περισσότερο χρόνο του
σκεπτόμενος τις γυναίκες.
Απαντάει η μητέρα του :
“Αν βρείτε την απάντηση στο πρόβλημα, πείτε το και σε μένα. Αντιμετωπίζω ακριβώς το ίδιο με τον πατέρα του”.
Τον πλούτο πολλοί εμίσησαν.
Τον Γκούφη όμως ουδείς.
Ένας πατέρας με το γιό του και πηγαίνουν μια εκδρομή. Όταν φτάνουν στο ξενοδοχείο, βλέπουν πως εκεί διοργανώνεται ένας φωτογραφικός διαγωνισμός.
Σκέφτονται και οι δύο τους : “Εγώ θα κερδίσω σίγουρα!”.
Ο πατέρας έχει μία παλιά φωτογραφική μηχανή κόντακ με τηλεφακό και ο γιός μια μικρή πόλαροΐντ.
Τραβάνε όλοι λοιπόν φωτογραφίες αλλά μόνο του πατέρα με τη Kodak βγήκαν καλές επειδή είχε τηλεφακό.
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;
”Η γριά η Κόντακ έχει το zoom in”.
Πόσες αμοιβάδες χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Μία.
Όχι δύο…
Όχι στάσου τέσσερις…
Μάλλον οχτώ…
Τελικά ίσως δεκαέξι…
-Μωρό μου για το βράδυ σου πήρα μια ταινία!
-Αχ αλήθεια; Τι ταινία μου πήρες;
-Μονωτική…
Κάποια στιγμή ο Iούλιος Kαίσαρας αποφάσισε να κάνει ένα rave party.
Φωνάζει κόσμο, στήνει τα μηχανήματα και αρχίζει το πάρτι! Eκεί που το διασκέδαζε, βλέπει πιο πέρα τον Bρούτο να χορεύει.
Oπότε τον πλησιάζει και του λέει:
-Kαι εσύ techno Bρούτε;
- Αυτό που όλοι χαιρόμαστε που είναι Παρασκευη, ενώ κανείς μας δεν έχει δουλειά δεν μπορώ να το καταλάβω!
– Πώς σε λένε;
– Παναγιώτη.
– Και πώς σε φωνάζουν;
– Παναγιώτηηη!!
– Το έκανα με τη γυναίκα σου Καθιστέ Βούβαλε.
– Και εγώ με τη δικιά σου γυναίκα Τρελό Άλογο.
– Είμαστε Απάτσι.
-Τι θα φάμε σήμερα;
-Πεσκανδρίτσα.
-Κανδρίτσα. Πες τώρα τι θα φάμε σήμερα;
Έχω βαρεθεί να υπερασπίζομαι το γιο μου κάθε φορά που κάποιος τον αποκαλεί τέρας.
Είναι πια καιρός να σταθεί μόνος του στα τρία του πόδια.
-Μπαμπά,μαμά,έχω να σας ανακοινώσω κάτι πολύ σημαντικό.
-Τι είναι παιδί μου;
-Παντρεύομαι τον Αύγουστο.
-Μπράβο παιδί μου! Πως την λένε την τυχερή;
-Αύγουστος.
Ρωτάει ο μικρός Γιωργάκης τη μητέρα του:
– Μαμά υπάρχουν φαντάσματα;
– Όχι παιδί μου,ποιος χαζός στα λεει αυτά;
– Ο αδερφός μου.
– Δεν έχεις αδερφό παιδί μου.
- Όταν νιώθεις μοναξιά μη μασάς. Παράγγειλε μια οικογενειακή πίτσα.
-Γειά σας! Μήπως πoυλάτε ταυτότητες;
-Βεβαίως κύριε! Τι θα θέλατε;
-Θα ήθελα την (α+β)².
-Ορίστε κύριε! Να και η απόδειξη, (α+β)(α+β)=α²+αβ+βα+β²=α²+2αβ+β².
Είναι δύο φίλοι και τα πίνουν σε ένα μπαρ.
Ο ένας φίλος εξετάζει το ποτό του με μεγάλη προσοχή, ειδικά το παγάκια μέσα στο ποτήρι και λέει στον άλλο :
– Ρε συ, έχεις δει ποτέ παγάκι με μια τρύπα στη μέση;
– Ναι λέει ο άλλος. Είκοσι χρόνια είμαι παντρεμένος με ένα τέτοιο.
Μια νοικοκυρά ψάχνει να βρει χόρτα για να φτιάξει μια χορτόπιτα.
Πηγαίνει να ψωνίσει στο μανάβικο, άλλα τα χόρτα έχουν τελείωσει.
Τι να κάνει, πηγαίνει να ρωτήσει στον χασάπη.
– Έχετε χόρτα; τον ρωτάει.
– Όχι δεν έχουμε δυστυχώς.
Πηγαίνει και ρωτάει στο παντοπωλείο.
– Έχετε χόρτα;
– Όχι δυστυχώς δεν έχουμε.
Πηγαίνει και ρωτάει μια σχολή κουνγκ φου.
– Μήπως έχετε χόρτα;
– Βεβαίως, έχουμε όσα θέλετε πίσω στην αυλή.
Πηγαίνει η νοικοκυρά μαζεύει τα χόρτα και γυρίζει ευχαριστημένη στο σπίτι της.
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;
”Στου κουνγκ φου την πόρτα, όσα θέλεις χόρτα”.
Καμμένα ανέκδοτα συλλογή
Ένας τύπος καθόταν σε ένα μπαρ. Εκεί που έπινε το ποτό του, μπαίνει μία γυναίκα με πολύ ωραίο κορμί και τα χάνει!
Πηγαίνει δίπλα της να της μιλήσει, γυρνάει αυτή το κεφάλι και τότε ο τύπος παθαίνει σοκ.
Η γκόμενα είχε απίστευτο κορμί, αλλά η φάτσα της ήταν επιεικώς απαράδεκτη.
Τη ρωτάει :
– Πού το έφτιαξες αυτό το κορμί, μωρό μου;
– Στο κολυμβητήριο, του λέει εκείνη.
– Και το κεφαλάκι; Δεν το βουτάμε καθόλου μέσα;
Είναι ένας αγρότης με την γυναίκα του και σπέρνουν το χωράφι τους.
Ξαφνικά αρχίζει να βρέχει και πέφτει ένας κεραυνός σε ένα δέντρο δίπλα τους.
Ο αγρότης κοιτάζει προς τον ουρανό λέγοντας :
– Εεε, ντε!!
Πέφτει ένας δεύτερος κεραυνός σε ένα θάμνο δίπλα τους και ο αγρότης κοιτάζει τον ουρανό λέγοντας :
– Εεε, ντε!!
Έπειτα από λίγο πέφτει και τρίτος κεραυνός ο οποίος χτυπά την γυναίκα του, οπότε κοιτάει τον ουρανό ο αγρότης λέγοντας :
– Άντε ντεεε!!
–Ρε συ, αυτά τα ξύλα μοιάζουν πάρα πολύ.
–Ναι ρε, αφού είναι σα-νίδια.
Μπαίνει ένας τύπος στο μπαρ, ανοίγει την πόρτα και φωνάζει :
– Ποιός είναι ο Τζο;
Δεν απαντάει κανένας.
Τα σπάει όλα και φεύγει.
Την επόμενη μέρη πάλι τα ίδια, μπαίνει, ρωτάει για τον Τζο, τα σπάει και φεύγει.
Την τρίτη μέρα κλωτσάει την πόρτα, μπαίνει μέσα και ρωτά:
– Ποιός είναι ο Τζο;
Ένας άντρας σε ένα τραπέζι απαντάει:
– Εγώ είμαι ο Τζο.
Τον πιάνει ο τύπος από τον γιακά, του σπάει τα χέρια, τα πόδια, τον κάνει τόπι στο ξύλο, και φεύγει.
Έπειτα δαρμένος αρχίζει να γελάει.
– Τι γελάς ρε; Σε έσπασε στο ξύλο και γελάς; του λένε οι θαμώνες του μπαρ.
– Τον κορόιδεψα! Δεν είμαι ο Τζο!
- Όταν είδα τις αεροσυνοδούς να μοιράζουν δερμάτινα εσώρουχα, χειροπέδες και μαστίγια κατάλαβα ότι πηγαίναμε βουρ για ανώμαλη προσγείωση…
- Έχω τόσα μαγνητάκια στο ψυγείο που σε λίγο το σπίτι θα γυρίσει προς το βορρά.
Μια φορά και έναν καιρό, σε μια μαύρη χώρα, ζούσε ένας μαύρος άνθρωπος που είχε ένα μαύρο σπίτι, μια μαύρη κόρη και μια μάυρη νταντά.
Μια μαύρη μέρα η μαύρη νταντά λέει στον μαύρο άνθρωπο:
-Η μαύρη κόρη σου δεν θέλει να φάει! Κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό.
Ο μαύρος άνθρωπος λοιπόν καβαλλάει το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, διαβαίνει μαύρα βουνα, διασχίζει μαύρα ποτάμια, μαύρα δάση μέχρι που φτάνει σε ένα μαύρο ορφανοτροφείο.
Κατέβηκε από το μαύρο άλογό του και ρώτησε τον μαύρο διευθυντή.
– Έχετε μαύρα παιδιά σε αυτό το μαύρο ορφανοτροφείο.
– Βεβαίως, κύριε.
– Θέλω ένα μαύρο κορίτσι. Το πιο μικρό που έχετε πόσο ζυγίζει;
– Δεκαπέντε κιλά, κύριε.
– Πολλά είναι.
Χαιρετάει το μαύρο διευθυντή, καβαλλάει το μαύρο άλογό του, διασχίζει μαύρα δάση, μαύρα ποτάμια, διαβαίνει μαύρα βουνα, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, φτάνει στο μαύρο σπίτι του, κατεβαίνει από το μαύρο άλογό του μπαίνει μέσα και ρωτάει τη μαύρη νταντά :
– Πώς είναι η μαύρη κόρη μου;
– Δεν τρώει τίποτα, ό,τι κι αν κάνω.
Ξανακαβαλλάει ο μαύρος άνθρωπος λοιπόν το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, διαβαίνει μαύρα βουνά, διασχίζει μαύρα ποτάμια, μαύρα δάση, παίρνει μια
μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα φτάνει σε μια μαύρη στεριά και βρίσκει ένα άλλο μαύρο ορφανοτροφείο. Κατέβηκε από το μαύρο άλογό του και ρώτησε τον μαύρο διευθυντή.
-Έχετε μαύρα παιδιά σε αυτό το μαύρο ορφανοτροφείο.
-Βεβαίως, κύριε.
– Θέλω ένα μαύρο κορίτσι. Το πιο μικρό που έχετε πόσο ζυγίζει;
– 5 κιλά, κύριε.
– Πολλά είναι.
Χαιρετάει το μαύρο διευθυντή, καβαλλάει το μαύρο άλογό του, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, διασχίζει μαύρα δάση, μαύρα ποτάμια, διαβαίνει μαύρα βουνά, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, φτάνει στο μαύρο σπίτι του, κατεβαίνει από το μαύρο άλογό του μπαίνει μέσα και ρωτάει τη μαύρη νταντά :
– Πώς είναι η μαύρη κόρη μου;
– Τίποτα, μπουκιά δεν λέει να βάλει στο στόμα της.
Ξανακαβαλλάει το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, διαβαίνει μαύρα βουνά, διασχίζει μαύρα ποτάμια, μαύρα δάση, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, φτάνει σε μια μαύρη στεριά, παίρνει ένα μαύρο πλοίο, διασχίζει έναν μαύρο ωκεανό μέχρι που έφτασε σε ένα άλλο μαύρο ορφανοτροφείο. Κατέβηκε από το μαύρο άλογό του και ρώτησε τον μαύρο διευθυντή.
– Έχετε μαύρα παιδιά σε αυτό το μαύρο ορφανοτροφείο.
– Βεβαίως, κύριε.
– Θέλω ένα μαύρο κορίτσι. Το πιο μικρό που έχετε πόσο ζυγίζει;
– 1 κιλό, κύριε.
– Πολύ είναι.
Χαιρετάει το μαύρο διευθυντή, καβαλλάει το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο πλοίο, αφήνει πίσω του τον μαύρο ωκεανό, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, διασχίζει μαύρα δάση, μαύρα ποτάμια, διαβαίνει μαύρα βουνά, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, φτάνει στο μαύρο σπίτι του, κατεβαίνει από το μαύρο άλογό του μπαίνει μέσα και ρωτάει τη μαύρη γκουβερνάντα:
– Λοιπόν καμιά εξέλιξη;
– Όχι, δεν τρώει με τίποτα!
Ξανακαβαλλάει λοιπόν το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, διαβαίνει μαύρα βουνά, διασχίζει μαύρα ποτάμια, μαύρα δάση, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, φτάνει σε μια μαύρη στεριά, παίρνει ένα μαύρο πλοίο, διασχίζει έναν μαύρο ωκεανό, φτάνει σε μια μαύρη ήπειρο μέχρι που έφτασε σε ένα άλλο μαύρο ορφανοτροφείο. Κατέβηκε από το μαύρο άλογό του και ρώτησε τον μαύρο διευθυντή.
-Έχετε μαύρα παιδιά σε αυτό το μαύρο ορφανοτροφείο.
-Βεβαίως, κύριε.
-Θέλω ένα μαύρο κορίτσι. Το πιο μικρό που έχετε πόσο ζυγίζει;
-Μισό κιλό, κύριε.
-Πολύ είναι.
Χαιρετάει το μαύρο διευθυντή, καβαλλάει το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο πλοίο, αφήνει πίσω του τον μαύρο ωκεανό, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, διασχίζει μαύρα δάση, μαύρα ποτάμια, διαβαίνει μαύρα βουνά, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, φτάνει στο μαύρο σπίτι του, κατεβαίνει από το μαύρο άλογό του μπαίνει μέσα και ρωτάει τη μαύρη νταντά :
-Λοιπόν, τρώει;
Όχι, τίποτα πάλι!
Ξανακαβαλλάει λοιπόν το μαύρο άλογό του, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, διαβαίνει μαύρα βουνά, διασχίζει μαύρα ποτάμια, μαύρα δάση, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, φτάνει σε μια μαύρη στεριά, παίρνει ένα μαύρο πλοίο, διασχίζει έναν μαύρο ωκεανό, φτάνει σε μια μαύρη ήπειρο, διασχίζει μια μαύρη έρημο μέχρι που έφτασε σε ένα άλλο μαύρο ορφανοτροφείο. Κατέβηκε από το μαύρο άλογό του και ρώτησε τον μαύρο διευθυντή.
– Έχετε μαύρα παιδιά σε αυτό το μαύρο ορφανοτροφείο.
– Βεβαίως, κύριε.
– Θέλω ένα μαύρο κορίτσι. Το πιο μικρό που έχετε πόσο ζυγίζει;
-100 γραμμάρια κύριε.
-Θα το πάρω.
Χαιρετάει το μαύρο διευθυντή, καβαλλάει το μαύρο άλογό του, διασχίζει τη μαύρη έρημο παίρνει το μαύρο πλοίο, αφήνει πίσω του τον μαύρο ωκεανό, παίρνει μια μαύρη βάρκα, διασχίζει μια μαύρη θάλασσα, διασχίζει μαύρα δάση, μαύρα ποτάμια, διαβαίνει μαύρα βουνά, παίρνει το μαύρο μονοπάτι, φτάνει στο μαύρο σπίτι του, κατεβαίνει από το μαύρο άλογό του μπαίνει μέσα και ρωτάει τη μαύρη νταντά :
-Λοιπόν, τρώει;
-Όχι, τίποτα
Πάει στο δωμάτιο της κόρης του, της δείχνει το μαύρο κορίτσι και της λέει :
–Να έτσι θα γίνεις και εσύ άμα δεν τρως.