Ελληνικές παροιμίες από Ν

Ελληνικές παροιμίες από Ν

• Ν’ άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν. (Αρκαδία)
• Ν’ απλώνεις τα πόδια σου όσο φτάνει το στρώμα σου.
• Να ‘καναν οι μύγες μέλι, τρεις οκάδες στον παρά.
• Να ζήσει όποιος μ’ έβρισε, να σκάσει όποιος μου το ‘πε.
• Να καβούρους, δώσ’ μου αλεύρι.
• Να λιλί, δώσ’ μου τσιτσί.
• Να λείπει το βύσσινο!
• Νάμουν το Μάη γάϊδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκκορας και γάτος το Γενάρη
• Να ξαναγενόμουν νύφη, θα ‘ξερα να προσκυνήσω.
• Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι.
• Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι.
• Να σηκωθεί ο άνθρωπος να κάτσει ο γάιδαρος.
• Να σωπάσει ο άνθρωπος να μιλήσει το γαϊδούρι.
• Να ‘ταν τα Φώτα βροχερά και η Λαμπρή βροχάτη.
• Νά ‘ταν η ζήλεια ψώρα θα ξυνόταν όλη η χώρα!
• Νά ‘ταν η ζήλεια ψώρα, θα γέμιζ’ όλ’ η χώρα.
• Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.
• Να ‘χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα. (Αρκαδία)
• Να ‘χαμε τραχανά και λάδι, να μας έδινε η γειτόνισα τον τέτζερη.
• Να ‘χαν οι κουρούνες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση.
• Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί ψωμί δεν έχει.
• Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.
• Νιός ήμουν και γέρασα.
• Ήμουνα νιός και γέρασα.
• Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν. (Να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου, όχι μόνον το πρόσωπό σου. )
• Νοέμβρη νόγα κι έσπερνε, ξερά – χλωρά πελέκα.
• Νους ορά και νους ακούει.
• Nους υγιής εν σώματι υγιεί.

πηγή