ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ
ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ
Γελάστε με τα καλύτερα παιδικά ανέκδοτα!
Ο Δάσκαλος των μαθηματικών
Ρωτάει ο δάσκαλος των μαθηματικών το Γιωργάκη :
-Ας υποθέσουμε πως η μητέρα σου αγοράζει ένα παντελόνι με 50 ευρώ, μια μπλούζα με 40 ευρώ, μια φανέλα με 5 ευρώ και ένα παλτό με 100 ευρώ. Τι μας κάνουν όλα αυτά;
-Όλα αυτά θα κάνουν τον πατέρα μου θηρίο κύριε!
Κλείνε μας μία αντωνυμία
Λέει η δασκάλα στην Αννούλα :
-Αννούλα κλείνε μας μια αντωνυμία.
–Αντώνη- μία, Αντώνη- δύο, Αντώνη- τρεις!
Τα παλιά βιβλία
Ο πατέρας λέει στο μικρό γιο του:
-Πρόσεχε, Νικολάκη γιατί τα παλιά και σκονισμένα βιβλία έχουν μικρόβια!
-Μη φοβάσαι, μπαμπά…Δεν πιάνω ποτέ στα χέρια μου βιβλίο!
Οι άσπρες τρίχες
Η μικρή Μαρία παρακολουθούσε τη μαμά της, που καθάριζε πατάτες. Κάποια στιγμή ρωτάει η μικρή :
-Γιατί μαμά, μερικές τρίχες απ’ τα μαλλιά σου είναι άσπρες;
-Επειδή όταν είσαι άτακτη με στενοχωρείς και με κάνεις να κλαίω, τότε μια τρίχα από τα μαλλιά μου αλλάζει χρώμα και γίνεται άσπρη.
Και λέει η μικρή Μαρία :
-Έτσι εξηγείται γιατί τα μαλλιά της γιαγιάς είναι κάτασπρα!
Λέει η δασκάλα στον μικρό Γιαννάκη :
-Εάν έχω έξι λεμόνια στο ένα χέρι και εφτά στο άλλο τι θα έχω Γιαννάκη;
Και ο Γιαννάκης απαντά :
–Μεγάλα χέρια κυρία!
-Αργά δεν είναι Μανωλάκη; Πότε θα φάμε; λέει ο θείος.
–Η μαμά μου είπε όταν φύγεις θείε!
Το γατάκι
Ένας δάσκαλος βλέπει μερικούς μαθητές να κάθονται γύρω από ένα γατάκι.
Τα ρωτάει λοιπόν, για ποιόν λόγο είναι εκεί όλοι μαζεμένοι.
Ένα από τα παιδιά του λέει :
-Κάνουμε διαγωνισμό ψέματος κύριε. Όποιος πει το καλύτερο ψέμα, θα πάρει το γατάκι σπίτι του.
Και ο δάσκαλος λέει τους λέει :
-Παιδιά δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε, στην ηλικία σας εγώ δεν έλεγα ποτέ ψέματα.
Και όλα τα παιδιά λένε φωνάζοντας :
-Και το γατάκι το κέρδισε ο κύριος!
Τα παιδιά στη τάξη
Τα παιδιά έκαναν θρησκευτικά στη τάξη και ο δάσκαλος ρωτάει να του πουν που νομίζουν ότι βρίσκεται ο Χριστός :
-Μέσα στη τουαλέτα κύριε, πετάγεται όλο χαρά ένα παιδάκι.
Που το ξέρεις αυτό; απαντάει ο δάσκαλος.
-Επειδή κάθε πρωί πηγαίνει η μητέρα μου έξω από την πόρτα της τουαλέτας και φωνάζει :
-Χριστέ μου! Ακόμα μέσα είσαι;
Η έκθεση
Η δασκάλα στο σχολείο βάζει έκθεση στην τάξη με θέμα το άλογο.
Η μικρή Μαιρούλα λέει ότι έγραψε στην έκθεση :
-Είχα ένα άλογο, αλλά αρρώστησε και ψόφησε!
Λένε όλα τα παιδιά τι έγραψαν στην έκθεση, πάνω κάτω τα ίδια…
Τελευταίος είναι ο Κωστάκης.
-Εγώ κυρία έγραψα τρεις σελίδες!
-Μπράβο παιδί μου, του λέει, η κυρία. Για πες μας τι έγραψες.
Λέει ο Κωστάκης :
-Ανέβηκα στο άλογο.
-Και το τέλος;
-Κατέβηκα από το άλογο.
-Και τι έγραψες στις τρεις σελίδες;
-Τουκτουκ τουκτουκ τουτουκ τουκτουκ τουκτουκ…
-Πες μου Μαιρούλα τι είναι το συνώνυμο;
-Είναι η λέξη που χρησιμοποιούμε όταν δεν γνωρίζουμε την ορθογραφία μιας άλλης λέξης κυρία!
Πάλι άργησες για το σχολείο
-Σήκω Μιχαλάκη, πάλι άργησες για το σχολείο… Δεν άκουσες που ο Πετράκης βρήκε ένα πορτοφόλι καθώς περπατούσε επειδή σηκώθηκε νωρίς;
-Ναι μαμά, το πορτοφόλι όμως το έχασε κάποιος που σηκώθηκε νωρίτερα!
Σήκω να πας σχολείο
-Παιδί μου σήκω να πας σχολείο.
-Ασε μας βρε μαμά, βαριέμαι.
-Σήκω παιδί μου, θα αργήσεις!
-Αφού οι δάσκαλοι με μισούν, τα παιδιά με κοροϊδεύουν, γιατί να πάω;
-Επειδή γιε μου πρώτον είσαι 40 χρονών γάιδαρος και δεύτερον είσαι ο διευθυντής του σχολείου.
Δύο παιδάκια συναγωνίζονται για το ποιός θα πει το μεγαλύτερο ψέμα.
-Εγώ λέει το πρώτο παιδάκι, εκεί που έτρωγα αυγό μελάτο, μου έπεσε το κουτάλι μέσα. Πήρα μια σκάλα λοιπόν και κατέβηκα να το πάρω.
Εκεί που κοίταζα είδα κάποιον που το κρατούσε και δεν μου το έδινε!
-Καλά δεν με γνώρισες; Λέει το δεύτερο παιδάκι. Εγώ ήμουν!
Βάφει το δωμάτιο
Ο Νικολάκης μια μέρα έβαφε το δωματιό του και του έπεφταν οι μπογιές στο πάτωμα.
Η μητέρα του λέει :
-Βάλε μια εφημερίδα στο πάτωμα παιδί μου!
-Δεν πειράζει, φτάνω και έτσι μαμά!
Τι έπαθε η Αννούλα
Γυρνάει η μικρή Αννούλα από το σχολείο κλαίγοντας και η μητέρα τη ρωτάει :
-Τι έπαθες Αννούλα μου;
-Με μάλωσε η δασκάλα επειδή απάντησα σε μια ερώτηση στην οποία μόνο εγώ την ήξερα!
-Και που είναι το κακό με αυτό; λέει η μητέρα της. Ποιά ηταν η ερώτηση;
-Ποιός έσπασε το παράθυρο;
Το κουδούνι
Ο Μιχαλάκης προσπαθεί να φτάσει το κουδούνι μιας πόρτας ενός σπιτιού χωρίς να τα καταφέρνει όμως γιατί ήταν πολύ ψηλά. Τον βλέπει ένας κύριος και πλησιάζει για να τον βοηθήσει.
Τον σηκώνει στα χέρια του και ο μικρός χτυπάει το κουδούνι.
Τότε γυρίζει ο μικρός και του λέει :
-Και τώρα κύριε, τρέξτε γρήγορα γιατί θα βγούνε έξω να μας κυνηγήσουν…
Λέει ο δάσκαλος γραμματικής μέσα στην τάξη :
-Εγώ διαβάζω, εσύ διαβάζεις, αυτός διαβάζει. Τι χρόνος είναι Πετράκη;
-Χαμένος κύριε!
Πότε ένας μαθητής πέφτει με τα μούτρα στο διάβασμα;
Όταν τον πάρει ο ύπνος.
Δύο παιδιά συζητούν μεταξύ τους :
-Γνώριζες πως οι Αρχαίοι Έλληνες έγραφαν πάνω σε πήλινες και μαρμάρινες πλάκες;
-Φαντάσου πόσο θα κουράζονταν να κουβαλήσουν τα γράμματα οι ταχυδρόμοι!
Πως λέγεται εκείνος που ενώ μιλάει συνέχεια, δεν τον ακούει σχεδόν κανείς;
Δάσκαλος.
Ένα μικρό κοριτσάκι ήταν σε ένα γάμο και ρωτάει τη μητέρα του :
-Μαμά, γιατί το νυφικό της νύφης είναι άσπρο;
-Επειδή παιδί μου το άσπρο είναι το χρώμα το ευτυχίας και αφού αυτή η μέρα είναι η
πιο ευτυχισμένη της ζωής της φοράει άσπρα για να το συμβολίσει.
Και τότε το κοριτσάκι απορημένο λέει :
-Και τότε γιατί μανούλα ο γαμπρός φοράει μαύρα;
-Γιατί Αντωνάκη παιδί μου φοράς ανάποδα την κάλτσα σου;
-Επειδή μαμά, από την άλλη μεριά έχει τρύπα!
-Μπαμπά, βρήκα στο δρόμο ένα χαμένο δεκάευρο!
-Και που ήξερες ότι το δεκάευρω είναι χαμένο;
-Επειδή το έψαχνε ένας κύριος!
-Μπαμπά, μπορείς να μου βρεις τον κοινό παρονομαστή σε αυτά τα κλάσματα;
-Ακόμα να τον βρουν; Από τότε που είμουν και εγώ μαθητής τον ψάχνουν!
Η μικρή Βασούλα παρακολουθούσε τη μητέρα της στη κουζίνα που μαγείρευε. Κάποια στιγμή την ρωτάει :
-Γιατί μαμά, έχεις μερικές άσπρες τρίχες στα μαλλιά σου;
-Όταν γίνεσαι άτακτη, με στενοχωρείς και με κάνεις να κλαίω, οπότε ασπρίζει και μια τρίχα από τα μαλλιά μου.
-Α, για αυτό τα μαλλιά της γιαγιάς είναι κάτασπρα!
Την τελευταία μέρα του σχολείου όλη η τάξη βγάζει μια αναμνηστική φωτογραφία και η δασκάλα τους λέει :
-Τι ωραία που θα είναι όταν θα έχετε μεγαλώσει και θα κοιτάζετε αυτή τη φωτογραφία λέγοντας : ”Να και ο Κωστάκης, να και η Μαιρούλα”.
Και πετάγεται ένα παιδάκι και λέει :
–Να και η μακαρίτισα η δασκάλα μας!
Ο Γιωργάκης γυρνάει σπίτι του μετά την πρώτη μέρα στο σχολείο.
-Έμαθες τίποτα, παιδί μου σήμερα; ρωτάει η μητέρα του.
–Απολύτως τίποτα μάνα. Να φανταστείς πρέπει να πάω και αύριο!
Ένα βράδυ που μπουμπούνιζε και έβρεχε , η μαμά βάζει την Κατερινούλα για ύπνο.
-Μαμά επειδή φοβάμαι, θα κοιμηθείς μαζί μου απόψε;
-Αγάπη μου, αφού το ξέρεις ότι εγώ πρέπει να κοιμηθώ μαζί με τον μπαμπά…
–Βρε τον φοβιτσιάρη και είναι δύο μέτρα άνθρωπος…
Πηγαίνει η μητέρα τον Κωστάκη στον οδοντίατρο.
Εκεί που τον εξέταζε ο γιατρός λέει η μητέρα στο γιό της :
-Άνοιξε Κωστάκη σε παρακαλώ το στόμα σου να σε εξετάσει ο γιατρός!
Τα ανοίγει ο μικρός και μετά τα ξανακλείνει. Του λέει η μητέρα του τότε :
-Άνοιξε Κωστάκη το στόμα σου να βγάλει ο γιατρός τα δάχτυλα του από μέσα!
Λένε δύο συμμαθητές μεταξύ τους :
-Τι καλά που θα ήταν αν είχαμε γεννηθεί δύο αιώνες πριν.
-Γιατί θα ήταν καλύτερα;
-Επειδή στο μάθημα της ιστορίας θα κάναμε πιο λίγα πράγματα!
Μια μέρα μέσα στη τάξη ο Γιωργάκης μίλαγε πολύ, οπότε η δασκάλα του λέει :
-Γιωργάκη είναι η τελευταία φορά που το λέω! Μην ξαναμιλήσεις στη τάξη!
–Δηλαδή κυρία δεν θα σας ξανά ακούσω;
Ο Θανασάκης επισκέπτεται πρώτη φορά ένα ζωολογικό κήπο και πλησιάζει κοντά στο κλουβί μιας αρκούδας.
-Μην πλησιάζεις τόσο πολύ, του λέει ο φύλακας.
Και ο Θανασάκης απαντάει :
-Μη φοβάστε, δεν θα την δαγκώσω!